The good, the bad.......

 

The good

• Lappirnar voru mun sterkari enn í fyrra og mun skemmtilegra að hlaupa fyrri hlutann en í fyrra.  Réði mjög vel við að hlaupa löngu brekkurnar niður en hefði þurft að halda út aðeins lengra inn í keppnina.
• Fór að ráðum Steins þríþrautarkappa og keypti hlaupabuxur sem héldu vel við lærin, það hjálpaði held ég mikið niður fjöllin og lærin urðu því ekki eins aum. 
• Hljóp í Salomon XT Wing skóm sem reyndust vel, engar blöðrur að kalla og góð líðan alla leið, ca. númeri stærri en ég nota venjulega.
• Fatnaður var sá rétti og engin nuddsár eða slíkt.  
• Var vel hvíldur fyrir hlaupið enda bara tekið tvær keppnir í sumar, fann það vel á líkamanum.
• Náði að halda fínum orkulevel í hlaupinu og studdist við einfalt matarræði, gel, súpur og kaffi.  Á stærri stöðum fékk ég mér eitthvað meira s.s. pasta.  Tók eins stutt stopp og ég gat til að koma þessu niður.
• Kom mun betur frá þessari keppni en þeirri síðustu, strengir nánast horfnir og líðanin óðum að skána.
• Náði að hlaupa nokkra leggi á svipuðum tíma og fremstu menn.

 The bad

• Tjónaði hásinina fyrir hlaup og það kom í bakið á mér.
• Get ekkert sofið fyrir þetta hlaup, síðustu 3 ár hef ég startað úrvinda af svefnleysi sem verður þess valdandi að maður þarf að henda sér niður í keppninni sjálfri og svefnleysi vinnur alltaf gegn manni ef eitthvað gerist. Tvær svefntöflur náðu ekki einu sinni að kalla fram smá lúr á keppnisdeginum. Frá miðvikudagsmorgni fram að hlaupi seinnipart föstudags svaf ég kannski 8 tíma sem er ALLTOF lítið.
• Var ekki nógu vel tilbúin í þetta hlaup hvað kollinn varðar, ýmist vesen s.s. hásinameiðslin gerðu það að verkum að ég var eiginlega markmiðalaus þegar ég mætti á svæðið sem er ekki gott.  Hefði t.d. þolað að fara hraðar út svo lengi sem ég hefði passað betur upp á vökvainntökuna.
• Hefði mátt vera með léttari bakpoka, var með orkugel og duft sem ég þurfti ekki.

Hlaupaleiðin

Í stuttu máli

Öfugt við keppnina í fyrra ákváðum við að vera ekkert að stressa okkur í byrjun því að það var vel heitt seinnipartinn og til að minnka vökvatapið þá hlupum við saman í rólegheitum að fystu stöð og svo skyldu leiðir.  Þá þegar átti Bikki í vandræðum með magann sem er ekki óskastaða í svona hlaupi en hann hafði átt í magaveseni dagana á undan. 

Ég og Ásgeir héldum áfram en reyndum að fara frekar rólega upp fyrsta fjallið en ég fór þó aðeins hraðar.  Vorum því í 1000 sæti á fyrstu stöð sem var nokkuð í takt við plan.  Eftir þá stöð lenti ég fljótlega í ofþornun, varð óglatt o.s.frv. sem fylgir því.  Fór því að ganga og reyndi að rétta mig við með vatnsdrykkju.  Nokkrum km seinna datt ég í gang eða réttara sagt rauk ég í gang, tók framúr fjöldafólks á leiðinni upp næsta fjall Col du Bonhomme en þar uppi var svarta þoka og leiðin niður frekar krefjandi vegna þess.  Í Les Chapieux.

Þar hitti ég Ásgeir aftur en hann hafði náð smá forskoti.  Við fylgdumst síðan að að næsta fjalli þar sem leiðir skyldu og ég dúndraði upp fjallið í góðum gír.  Þar uppi var líka svarta þoka og erfitt að finna leiðina niður.  

Síðan gekk allt vel fyrir sig alla leið niður í Courmayeur og lappirnar voru gríðarlega sterkar bæði á leiðinni upp og niður og allt annað að hlaupa nú en í fyrra þegar þær gáfu sig strax niður fyrsta fjallið.  

Reyndi að stoppa sem styst í Courmayeur og dreif mig upp í Bertone sem er yfirleitt versti parturinn af leiðinn því það hefur verið vel heitt á þeirri leið.  Nú var veðrið hinsvegar skaplegra.  Ákvað að taka það rólega niður í Arnuva til að koma sterkur inn í gönguna upp Grand col Ferret.  Það gekk allt vel fyrir sig en hlaupið niður frá því fjalli tók vel úr löppunum og var ég orðinn vel sár í lærunum þegar niður í La Fouly var komið.  Þar var orðið vel heitt og ákvað ég að kíkja á sjúkratjaldið til að láta kíkja á lappirna en ég hélt að ég væri kominn með blöðrur og slíkt.  Það reyndist ekki vera en önnur stóra táin hafði fengið að finna fyrir því einhversstaðar á leiðinni og því viðkvæm.  Lagði mig í hálftíma og var planið að stoppa styttra en ég hef gert í næstu stöð Champex, það gekk eftir og var ég kominn út fljótlega eftir að hafa fengið mér vel að borða.  

Þarna var ég í ágætis gír en þó alveg klárt að ég myndi finna vel til í lærunum á leiðinni niður.  Hálfa leið upp í Bovine  fór ég að fá gríðarlegan verk aftan í hásinina og mátt stoppa trekk í trekk og láta það líða hjá. Kom í ca. fjórða hverju skrefi þannig að ekki sóttist ferðin hratt.  Var ekki viss um hvað væri í gangi en taldi líklegast að þetta væri afleiðing meiðslanna sem ég hlaut fyrir 4 vikum síðan. 

Leiðin niður í Trient gekk ágætlega en af og til fékk ég sveran verk ef fóturinn lenti illa.  

Niður í Trient kom ég haltrandi og stökk hjúkrunarfólkið á mig um leið og ég gekk inn á stöðina enda enda gekk ég frekar asnalega til að forðast átak á hásinina.  Þar fékk ég þann úrskurð að ég ætti að hætta því hætta væri á að þetta yrði verra (hásinin myndi rifna) og þá væri ég í vondum málum upp einhversstaðar upp á fjalli.  Það hljómaði ótrúlega vel að taka bara rútuna heim, allir hinir komnir heim fyrir löngu og dágott ferðalag eftir ef ég héldi hlaupinu áfram.  En ég var ekki tilbúinn til að hætta og ákvað því að fá verkjatöflur hjá hjúkkunum og leggja mig og athuga hvort þetta lagaðist ekki þannig að ég gæti hökt áfram.  Var ekkert að stilla klukkuna enda nóg læti í kringum mann og maður endalaust að vakna en svo steinsofnaði ég og spratt á fætur þegar ég sá að klukkan var orðin hálf fimm.  Skildu ekkert hvað hafði orðið af síðustu 3 tímum eða svo eða frá því að ég mundi eftir mér síðast.  

Hélt af stað og var hásinin í ágætismálum enda teipuð þannig að átakið varð minna.  Gekk vel á leið upp og svona ágætlega á leið niður, fékk smá verki en ekkert í líkingu við það sem var, nú var þetta meira stöðugur verkur frekar en að hann kæmi af og til af fullu afli. 

Þegar ég lagði svo af stað frá Vallorcine jókst spennan stöðugt minnugur hversu skemmtilegt það var að hlaupa síðasta sprettinn niður í Chamonix. Tók fram úr mörgum á leiðinni upp síðasta fjallið og leið alltaf betur og betur, þegar loks var hægt að hlaupa utan í hlíðinni gaf ég í ásamt einum öðrum hlaupara og við brunuðum að síðustu stöð fyrir Chamonix.  Það var virkilega gaman að hlaupa þarna og ég fann lærin skána óðum og klárt að ég myndi geta hlaupið niður í Chamonix (1000m drop) á fullu gasi.   Eftir stutt stopp fræsti ég af stað og keyrði eins og ég gat niður í Chamonix, það var virkilega gaman enda tók ég framúr 71 hlaupara á þessum ca. 6 km svo það var heilmikið um að vera.  Þurfti að stoppa af og til til að fá mér að drekka því svona niðurhlaup hreinlega soga allann vökva úr líkamanum.  Þetta leið mun hraðar en í fyrra og fyrr en varði var ég kominn niður Chamonix og bara síðasti spretturinn eftir.  Hljóp eins og ég síðasta km en var alveg búinn á því þegar í mark var komið, en eftir nokkrar sek var maður orðinn fínn aftur.  

Skemmtilegu hlaupi lokið þrátt fyrir smá set-back og fátt sem toppar það að koma í mark í Chamonix.  

 

Back in town

Þetta var súper!   Það fá engin orð því líst hvað það er gaman að hlaupa síðustu km í mark.  Geðveikt útsýni og mjög krefjandi stígur alla leið og það hentar mér vel.  Einhvern veginn er það líka þannig að þegar maður sér heim hverfa öll eymsli, ekkert hásinavesen og lærin sem voru alveg steikt duttu í gang og gátu tekið öll högg og bremsur á sig.  Þá er manni ekkert að vanbúnaði að negla á síðustu km og sýnist mér tíminn minn síðasta legginn vera á við þá fremstu.  Ekki slæmt.

Annars bara fínn eftir þessa raun, en ætli maður skríði ekki í koju fljótlega...........

 

P.s. fyrsta tilraun til svefns stóð ekki lengi yfir þrátt fyrir 2 svefntöflur, líkaminn svo yfirspenntur eftir síðasta sprettinn að svefn er ekki á dagsskrá á næstunni!

Flottur!!

Kom í mark eftir 41:12:30

 

Það var skælbrosandi, sveittur Börkur sem að koma á siglingu inn í Chamonix korter fyrir 12 í dag.
Og upp um 71 sæti í frá Kaffi Flóru.
Setjum inn myndir eftir smá.

Chamonix Arrivée

D-11:42 D-11:42

41:12:30

700

Strax kominn í Flóru.. nú er það markið

 Rífandi gangur..strax kominn í Flóru og við þurfum bara að þeysast út úr húsi núna til þess að missa ekki af honum, maður veit ekkert á hvaða hraða hann er en mjög sennilega á ljóshraða.

plús upp um heilmörg sæti líka.

La Flégère

D-10:53

40:23:16

771

Lokasprettur framundan

Börkur kominn á Téte aux Ventes - held að það sé mjög mikill skriður á honum, 2 tímar á milli stöðva, og upp um 70 sæti..og þá er bara ein stoppistöð eftir áður en haldið skal í markið.
1 1/2 - 2 tímar þar til hann kemur til Chamonix - KOMASO!!

La Tête aux Vents

D-10:26

39:56:10

817

læddist út í skjóli nætur

Börkur fór frá Trient um 5 í morgun og var því um 40 mín lengur til Catogne en í fyrra.
En frá Catogne til Vallorcine var hann jafnlengi.
Hringdi og sagðist vera að fara frá Vallorcine, gætu verið um 2 1/2 - 3 tímar í næstu stöð La Téte aux Vents er allt gengur upp - hljóðið var ágæt en gleymdi að spurja hvernig fæturnir væru ( en þeir hljóta virka fyrst að hann er komin á tvær stöðvar frá því kl 5)
Þannig að Dunkurinn er enn að..

Trient	S-22:46 D-05:02	28:16:50	342
Catogne	D-06:44	36:14:03	891
Vallorcine	D-07:58 D-08:20	37:28:36	881

Ekkert enn.

Engar fréttir ennþá - hann ætlar kannski bara að lúra aðeins lengur, æstir aðdáendur geta fengið sér um 2 - 3 klst kríu, erfitt að segja til um hvenær féttir berast.

Það ætla ég alla vega að gera, þar til hann sendir sms eða hringir inn stöðuna.